پاسارگاد

آن را به عنوان زندان سليمان مي‌شناسند. حاشيه شمالي محوطه كاخ‌ها در سلطه ويرانه‌هاي يك برج سنگي بلند بوده. شايد كمبوجيه و يا برديا در فكر يك ساختمان جدا در نقش رستم بوده‌اند. پس داريوش در اين‌جا فعاليت كرده‌است. از ديدگاه امنيتي محوطه جنب آرامگاه آتي شاه مي‌بايست زياد نگهباني مي‌باشد. ارتفاع كامل ديوار جلوي بنا۳۸/۱۲ متر بوده. پس اگر ما ارتفاع سكو (۴۱/۱) متر و ارتفاع تخميني سقف هرمي شكل را (۳۰سانتي‌متر) به ديوار جلو اضافه شده‌است، ارتفاع كلي بنا به ۰۹/۱۴ متر مي‌رسد. زندان شامل يك برج مربع با پيش نشستگي در چهار گوشه، سه رديف پنجره كاذب در سه جانب ساختمان قرار داشته‌است. پايه برج يك سكوي سه طبقه پابر جا شد، دو پنجره كاذب كوچك در بالاي ورودي استوار است و هريك از ديوارهاي فوقاني با پانزده رديف تو رفتگي مستطيل شكل، مرتب شده‌است. از قطعات بزرگ سنگي در ساختمان كار كرده‌اند. در مجموعه ساختارهاي همزمان هخامنشي، ساختمان زندان داراي ارتباطي، هم با معماري تدفيني و هم با معماري مذهبي مي‌باشد. طبق نظريه اشميت، زندان با قرار داشتن در نزديكي كاخ‌هاي پاسارگاد، احتمالاً توسط كوروش ساخته شده‌است. خزانه‌اي براي لوازم سلطنتي يا مذهبي- درفش شاهانه، نمادهاي ديني و امثال آن بوده‌است. از دو پنجره كور در نماي اصلي زندان فقط قطعات كوچكي در ميان آوار پايه بنا باقي‌مانده‌است.[۱۲]

پژوهشگران با اين نظر مخالفند كه زندان سليمان آرامگاه ژان پرو، لويي واند نبرگ و برخي ديگر برج زندان سيمان را آرامگاه كمبوجيه پدر كوروش بزرگ مي‌دانستند و گروهي ديگر اين مقبره را از آن كاساندانه زن كوروش مي‌پنداشتند. متأسفانه از اين بنا در حال حاضر فقط يك ديوار به جا مانده‌است و قسمت زيادي از آن در سده‌هاي نه چندان دور خراب شده‌است